Kadettje
Het was winter, het was mistig, het had gesneeuwd en het vroor dat het kraakte.....Jonge Bennie had net met moeite afscheid genomen van zijn kompanen 'op de keuken' van Jan en Bets. Het was weer een zware en lange dag geweest. Het had gesneeuwd die avond en de baan moest schoon voor de volgende dag. Pas na elven hadden de mannen de handschuiven met tegenzin aan de kant gezet. Er moest eigenlijk nog wel het nodige gedaan worden, maar de 'piepers waren op'. Bennie was nog in gedachten over die avond. De warmte van de kachel, een borreltje erbij, het samenzijn met kerels die uren kunnen 'lullen' over bevroren water, hielden zijn gedachten bezig.
Het was weer goed vandaag.... Bennie stapte met Henk in zijn Kadettje. "Pfff, mistig vannacht! Als ik de auto start, krab jij dan de ruiten"? vroeg Ben aan Henk. "Goed" zei Henk, hij is geen man van veel woorden. Na de klus geklaard te hebben stapte ook Henk in de auto. "Tsjonge, je ziet amper wat sneeuw of mist is met die lampen" zei Ben nog voor 'ie optrok. Daarna werd er niet veel meer gezegd....
Ben moet gedacht hebben dat 'ie nog iets door moest rijden om van het grasveldje af te komen, maar dat was echt niet nodig! Het enige wat de mannen nog hoorden was het geklapper van een putdeksel tegen de onderkant van de auto, en het gevoel dat de maag via het strottehoofd wilde ontsnappen... Tja, daar stond Bennie dan: op de ijsbaan!
Nieuws gaat snel, ook die avond. In een mum van tijd stonden alle mannen, bulderend van het lachen om het Kadettje op het ijs. Bennie, en ook Henk, waren geschrokken, maar stoer als ze waren gaven ze dat natuurlijk niet toe! Toen de grootste schrik was bekomen besloten de mannen, als toegift, een rondje ijsbaan te rijden. Met een flinke aanloop en wat hulp kwam het Kadettje weer omhoog. Voor de zekerheid maar effe de neus van de auto in de goede richting gezet! "Die kant op Bennie! Dan komt het wel goed" waren nog de wijze woorden van 'Bjend'.
Bennie (Ben Sweeren)
Henk (Bergervoet)
Bjend (Berend Schreijer)
en al die anderen!
Het was weer goed vandaag.... Bennie stapte met Henk in zijn Kadettje. "Pfff, mistig vannacht! Als ik de auto start, krab jij dan de ruiten"? vroeg Ben aan Henk. "Goed" zei Henk, hij is geen man van veel woorden. Na de klus geklaard te hebben stapte ook Henk in de auto. "Tsjonge, je ziet amper wat sneeuw of mist is met die lampen" zei Ben nog voor 'ie optrok. Daarna werd er niet veel meer gezegd....
Ben moet gedacht hebben dat 'ie nog iets door moest rijden om van het grasveldje af te komen, maar dat was echt niet nodig! Het enige wat de mannen nog hoorden was het geklapper van een putdeksel tegen de onderkant van de auto, en het gevoel dat de maag via het strottehoofd wilde ontsnappen... Tja, daar stond Bennie dan: op de ijsbaan!
Nieuws gaat snel, ook die avond. In een mum van tijd stonden alle mannen, bulderend van het lachen om het Kadettje op het ijs. Bennie, en ook Henk, waren geschrokken, maar stoer als ze waren gaven ze dat natuurlijk niet toe! Toen de grootste schrik was bekomen besloten de mannen, als toegift, een rondje ijsbaan te rijden. Met een flinke aanloop en wat hulp kwam het Kadettje weer omhoog. Voor de zekerheid maar effe de neus van de auto in de goede richting gezet! "Die kant op Bennie! Dan komt het wel goed" waren nog de wijze woorden van 'Bjend'.
Bennie (Ben Sweeren)
Henk (Bergervoet)
Bjend (Berend Schreijer)
en al die anderen!
- privacy -