Koek en Zopie
Schaatsen en "Koek en Zopie" zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De combinatie van inspanning en kou maakt hongerig en dorstig. Als het ijs er 'strak' bij ligt en alles loopt zoals het bedoeld is, komt al snel de gedachte op dat er ook 'koek en zopie' moet worden aangeboden.
In de eerste jaren na de opening van de ijsbaan aan de Poelwijklaan, werd veelal vanuit de 'KWJ-barak' (Katholiek Werkende Jongeren) de hongerige mens bediend. Indertijd stond er een houten opstal waar nu HSV de Snoek gehuisvest is. KWJ en Scouting hadden er toen hun huisvesting. Koek en Zopie werd ingeslagen bij Wim Boerstal. In die tijd ging dat heel simpel: je belde Wim, zei dat je snoep, erwtensoep en chocolademelk nodig had, je stapte in de auto en ging het halen. Afrekenen kwam wel een keer en het maakte echt niet uit dat het zaterdagavond of zondag was. Tja...De 'dames' Annie & Annie, Ria en Ineke verzorgde de verkoop.Natuurlijk zat daar veel tijd in, en overdag had eenieder ook zijn eigen verplichtingen.
Reden waarom uiteindelijk vaker gebruik gemaakt werd van de bekende frietkarren. Toch ging niet altijd alles van een leien dakje...Zoals die keer dat op zondag (de uitbater is me onbekend) begon met verkoop, en alsof ze het 'roken' in no-time de 'hermandad' voor de kar stond en verkoop verbood omdat de vereiste vergunningen niet getoond konden worden. Nou moet je weten dat in diezelfde tijd de gemeente Gendt de start van verkoop in het weekeinde toestond als op de daaropvolgende maandag de vergunning werd geregeld (binnen een dag). Maar ja, dit keer wilden de heren met pet niet van wijken weten, ze konden deze afspraak immers niet controleren aangezien er niemand op het gemeentehuis aanwezig was.... Een felle discussie ontstond, waarbij Bjend bijna uit zijn lange jas schoot en Huub 'controlerend' moest optreden. De politie moest 'ontzet' worden. Na een veilig vertrek werd het vuur onder de pannen weer stiekum aangestoken...
Of die keer dat naast de aanwezige uitbater, buiten het terrein op de Poelwijklaan een andere uitbater, nog goedkoper de spulletjes probeerde te slijten. Tja, handel is handel. Gek eigenlijk, die vent had geen vergunning en er was nergens een man met pet te vinden.... Rook zeker niet zo goed.
Of die keren dat Charlie in zijn caravan de friet en gehaktballen aan de man bracht. Charlie stond bijna dag en nacht bij het ijs. Koken, braden, brutselen, hij verkocht van alles, maar het ijs op....neen dat was niet aan 'm besteedt. Als het ijs kraakte, dacht Charlie dat hij met de caravan door de straat zou zakken....
Of die keren dat 'Niels' bij de baan stond. Dat waren nog 's goeie tijden!! Het was druk, het assortiment was breed (en goed) en na een avondje schuiven lag er spontaan een fors aantal schnitzels voor de 'mannen' klaar. In het keukentje van Bets & Jan schoof ook 'Niels' ook aan en werden de schnitzels verorberd. Dat waren nog 's tijden....
Afgelopen jaar werd de Koek en Zopie verzorgd door HSV de Snoek. Met hun clubhuus binnen handbereik is het logisch dat wij hier de samenwerking hebben gezocht. Voor de ijsclub zelf is de verkoop een te arbeidsintensieve klus (gewoon te weinig handjes) naast de werkzaamheden op en naast het ijs. En voor de 'de Snoek' een extra snack in de clubkas in tijden dat de vishaak niet door het ijs te krijgen is....
Noot:Het ligt niet in onze bedoeling om commerciele uitbaters te weren. De afgelopen seizoenen is gebleken dat de partijen, door ons benaderd, geen interesse hebben: het wordt elders gemakkelijker verdiend.
In de eerste jaren na de opening van de ijsbaan aan de Poelwijklaan, werd veelal vanuit de 'KWJ-barak' (Katholiek Werkende Jongeren) de hongerige mens bediend. Indertijd stond er een houten opstal waar nu HSV de Snoek gehuisvest is. KWJ en Scouting hadden er toen hun huisvesting. Koek en Zopie werd ingeslagen bij Wim Boerstal. In die tijd ging dat heel simpel: je belde Wim, zei dat je snoep, erwtensoep en chocolademelk nodig had, je stapte in de auto en ging het halen. Afrekenen kwam wel een keer en het maakte echt niet uit dat het zaterdagavond of zondag was. Tja...De 'dames' Annie & Annie, Ria en Ineke verzorgde de verkoop.Natuurlijk zat daar veel tijd in, en overdag had eenieder ook zijn eigen verplichtingen.
Reden waarom uiteindelijk vaker gebruik gemaakt werd van de bekende frietkarren. Toch ging niet altijd alles van een leien dakje...Zoals die keer dat op zondag (de uitbater is me onbekend) begon met verkoop, en alsof ze het 'roken' in no-time de 'hermandad' voor de kar stond en verkoop verbood omdat de vereiste vergunningen niet getoond konden worden. Nou moet je weten dat in diezelfde tijd de gemeente Gendt de start van verkoop in het weekeinde toestond als op de daaropvolgende maandag de vergunning werd geregeld (binnen een dag). Maar ja, dit keer wilden de heren met pet niet van wijken weten, ze konden deze afspraak immers niet controleren aangezien er niemand op het gemeentehuis aanwezig was.... Een felle discussie ontstond, waarbij Bjend bijna uit zijn lange jas schoot en Huub 'controlerend' moest optreden. De politie moest 'ontzet' worden. Na een veilig vertrek werd het vuur onder de pannen weer stiekum aangestoken...
Of die keer dat naast de aanwezige uitbater, buiten het terrein op de Poelwijklaan een andere uitbater, nog goedkoper de spulletjes probeerde te slijten. Tja, handel is handel. Gek eigenlijk, die vent had geen vergunning en er was nergens een man met pet te vinden.... Rook zeker niet zo goed.
Of die keren dat Charlie in zijn caravan de friet en gehaktballen aan de man bracht. Charlie stond bijna dag en nacht bij het ijs. Koken, braden, brutselen, hij verkocht van alles, maar het ijs op....neen dat was niet aan 'm besteedt. Als het ijs kraakte, dacht Charlie dat hij met de caravan door de straat zou zakken....
Of die keren dat 'Niels' bij de baan stond. Dat waren nog 's goeie tijden!! Het was druk, het assortiment was breed (en goed) en na een avondje schuiven lag er spontaan een fors aantal schnitzels voor de 'mannen' klaar. In het keukentje van Bets & Jan schoof ook 'Niels' ook aan en werden de schnitzels verorberd. Dat waren nog 's tijden....
Afgelopen jaar werd de Koek en Zopie verzorgd door HSV de Snoek. Met hun clubhuus binnen handbereik is het logisch dat wij hier de samenwerking hebben gezocht. Voor de ijsclub zelf is de verkoop een te arbeidsintensieve klus (gewoon te weinig handjes) naast de werkzaamheden op en naast het ijs. En voor de 'de Snoek' een extra snack in de clubkas in tijden dat de vishaak niet door het ijs te krijgen is....
Noot:Het ligt niet in onze bedoeling om commerciele uitbaters te weren. De afgelopen seizoenen is gebleken dat de partijen, door ons benaderd, geen interesse hebben: het wordt elders gemakkelijker verdiend.
- privacy -